Dijital Hizmet Vergisi (DHT), Türkiye’de faaliyet gösteren veya Türk kullanıcılara hizmet sunan dijital platformları etkileyen önemli bir vergi düzenlemesidir. Ancak, bazı şirketler ve hizmet türleri bu vergiden muaf tutulabilir. Bu yazıda, DHT muafiyetleri ve istisnalarını detaylıca inceleyerek, hangi şirketlerin etkilenmediğini, hangi kriterlerin dikkate alındığını ve yasal uyum sürecinde nelere dikkat edilmesi gerektiğini ele alacağız.
Dijital Hizmet Vergisi (DHT), Türkiye’de gelir elde eden dijital hizmet sağlayıcılarının ödemekle yükümlü olduğu bir vergidir. Reklam, dijital platform abonelikleri, çevrimiçi pazar yerleri ve veri satışı gibi hizmetler bu kapsamdadır.
Ancak, her dijital hizmet sunan şirket DHT’ye tabi değildir. Vergi kanunlarında belirtilen muafiyetler ve istisnalar, bazı şirketlerin bu yükümlülükten kurtulmasını sağlar.
Dijital Hizmet Vergisi muafiyeti, öncelikle belirli bir ciro sınırının altında kalan şirketler için geçerlidir. Bu sınırlar şu şekilde belirlenmiştir:
Bu iki sınırdan herhangi biri sağlanıyorsa, şirket DHT mükellefi sayılmaz.
Sadece fiziksel hizmet veya ürün satışı yapan, dijital ortamı yalnızca tanıtım veya iletişim için kullanan şirketler DHT dışında kalır. Örneğin, internet sitesinden yalnızca ürün bilgisi sunan ve satışları fiziki mağazadan gerçekleştiren bir firma DHT’ye tabi değildir.
Bazı kamu kurumları, belediyeler, vakıflar ve dernekler, ticari kazanç amacı taşımayan dijital hizmetler sundukları sürece vergiden muaftır. Bu muafiyet, faaliyetlerin amacına ve gelir modeline göre değerlendirilir.
Her yıl, dijital hizmet sunan şirketlerin DHT beyannamesi verip vermeyeceklerini belirlemeleri gerekir. Muafiyet durumunda bile, bu durumu bildiren bir beyanın yapılması önerilir.
Vergi dairesi, muafiyetin doğru beyan edilip edilmediğini şirketin resmî finansal raporları üzerinden denetler. Yanlış beyanlarda ceza uygulanabilir.
DHT’nin en önemli istisnalarından biri, belirli bir gelir eşiğinin altında kalan şirketler için geçerlidir.
DHT ödeme yükümlülüğünden muaf tutulabilir. Bu eşikler, uluslararası dijital vergi uygulamalarıyla uyumlu olarak belirlenmiştir.
Bazı dijital hizmetler, DHT kapsamına girse de istisnai durumlardan yararlanabilir:
Türkiye’de kurulu KOBİ’ler ve startup’lar, belirli şartları sağladığında DHT’den muaf olabilir. Örneğin:
Bu tür şirketler, devlet teşvikleri ve vergi indirimleri sayesinde DHT yükümlülüğünden kurtulabilir.
Dijital Hizmet Vergisi’nden muaf olmak isteyen şirketlerin resmi makamlara belge sunması gerekebilir.
Dijital Hizmet Vergisi’ne (DHT) tabi olmak, şirketlerin belirli ciro limitlerini aşmaları durumunda zorunlu hale gelir. Bu nedenle DHT’ye tabi olma sınırları, dijital ortamda hizmet sunan şirketlerin en çok merak ettiği konuların başında gelir. Peki bu sınırlar nasıl belirlenir ve nasıl hesaplanır?
Türkiye'de uygulanan Dijital Hizmet Vergisi Kanunu’na göre, bir şirketin DHT’ye tabi olup olmadığı aşağıdaki iki kritere göre değerlendirilir:
Bu iki sınırdan herhangi biri aşıldığında şirket, DHT mükellefi olur.
DHT ciro hesaplaması yapılırken dikkate alınan başlıca gelir kalemleri:
Fiziksel ürün satışları veya sadece bilgi sunumu içeren web siteleri bu kapsama girmez.
Yıllık 750 milyon Euro sınırı, Gelir İdaresi Başkanlığı (GİB) tarafından açıklanan TCMB döviz alış kuru baz alınarak hesaplanır. Bu işlem genellikle takvim yılının son günü itibarıyla yapılır.
Ciro sınırlarının aşılması durumunda şirket:
DHT istisnası ve DHT muafiyet başvurusu, özellikle yeni kurulan veya sınırda kalan dijital hizmet sağlayıcıları için kritik öneme sahiptir. Yanlış ya da geç başvuru, idari para cezalarına ve geriye dönük vergi tahakkuklarına yol açabilir.
DHT istisnası, belirli koşulları sağlayan şirketlerin geçici ya da kalıcı olarak Dijital Hizmet Vergisi ödemekten muaf tutulmasıdır. Aşağıdaki kriterleri sağlayan işletmeler bu istisnadan faydalanabilir:
DHT muafiyeti başvurusu için izlenmesi gereken adımlar şunlardır:
Şirketler önce kendi finansal tablolarını ve gelir yapısını analiz etmeli, muafiyet sınırlarını aşıp aşmadığını belirlemelidir.
Başvuru değerlendirildikten sonra uygun görülen şirketlere resmî muafiyet belgesi verilir. Bu belgeyle birlikte, DHT beyannamesi verme zorunluluğu da ortadan kalkar.
Evet. Gelir İdaresi Başkanlığı’nın e-Beyanname sistemi üzerinden DHT Muafiyet Bildirimi yapılabilir. Ancak belgeler fiziki olarak da sunulmalıdır.
DHT ödemeyen bir şirket olmak, elbette maliyet avantajı sağlar. Ancak bu durum, her zaman olumlu değildir. Bazı uluslararası platformlar ve yatırımcılar, şirketlerin şeffaf vergi uygulamalarına tabi olmasını tercih eder. Ayrıca DHT’ye tabi olmamak, her zaman şirketin büyük olmadığı anlamına gelmeyebilir. Bu yüzden muafiyet durumu bir itibar kriteri olarak da dikkatle yönetilmelidir.
DHT muafiyetleri ve istisnaları, dijital hizmet sunan şirketlerin vergisel yükümlülüklerini doğru anlamaları açısından kritik öneme sahiptir. Ciro sınırları, faaliyet türü ve kurumsal yapı, şirketin DHT’ye tabi olup olmadığını belirleyen temel unsurlardır.
Eğer siz de dijital hizmet sunuyor ve “DHT’ye tabi miyim?” sorusunu kendinize soruyorsanız, en doğru cevabı almak için:
Unutmayın, doğru bilgi ve zamanında beyan, sizi yüksek cezalarla karşı karşıya kalmaktan koruyabilir.
Dijital Hizmet Vergisi (DHV) 2025’te kimleri etkiliyor? Vergi yükümlülüğü, beyan süreci ve uyum adımları hakkında detaylı rehber.
15 gün boyunca ücretsiz deneyin, kredi kartı gerekmez.
